Osobowość histrioniczna to typ gwiazdy, barwna, energetyczna, absorbująca uwagę postać (zarówno kobieta, jak i mężczyzna). Zewnętrznie atrakcyjna, zawsze w centrum uwagi, uwodzicielska, dramatyczna i czarująca, nie lubi samotności. Ekstrawertyczna, zadbana, z uwagą zwróconą na najmniejsze szczegóły wyglądu i ubiór.
Cechą charakterystyczną tej osobowości jest wewnętrzna pustka, którą próbuje zagłuszyć zewnętrznym hałasem. Potrzebuje ciągłej uwagi. Kiedy ją traci, traci zainteresowanie osobą, z którą wchodzi w kontakt. Ważne jest dla niej, żeby koncentrować na sobie całą uwagę i atencję. Jeśli tego nie dostaje, szuka gdzie indziej. Potrzebuje stałej, zewnętrznej stymulacji.
Wewnętrznie czuje dyskomfort i dezorientację. Nie lubi własnego towarzystwa, chyba że „w świetle reflektorów”. Zawodowo doskonale czuje się na estradzie, w teatrze, kinie i innych medialnych zawodach – jest doskonałym materiałem na „gwiazdę”.
Satysfakcjonuje ją tylko pierwsza pozycja. Jest rywalizująca i bywa bezwzględna w dążeniu do celu, którym jest uwaga na wyłączność. Porażkę w tym aspekcie przeżywa jako dramat. Nawiązuje powierzchowne kontakty pełne namiętności, dramatyzmu, gwałtowności.
W życiu prywatnym zajęta jest głównie swoją atrakcyjnością i szukaniem adoracji, potwierdzaniem atrakcyjności. Dzieci, rodzina i bliscy są w jej przeżyciu „tłem” i stoją na dalekim planie. Mając do wyboru bliskich albo karierę w świetle reflektorów, namiętny romans – wybierze to drugie…
autor: mgr Jolanta Toporowicz
